Waarom moet je naar UPW van Tony Robbins gaan?

 

 

 

Sinds een jaar of zes kamp ik met gebrek aan energie. Ik heb nergens puf voor en het liefst zou ik op de bank blijven liggen. De hele dag droom ik van het moment om naar bed te gaan. Dat is mijn highlight van de dag. Het lijkt alsof ik depressie heb alleen ben ik niet somber. Ik ben alleen maar moe.

 

Naar de huisarts

 

Anderhalf jaar geleden ben ik naar de huisarts gegaan. Ik heb daar lang mee gewacht want wat moet ik tegen de dokter zeggen? Dat ik nergens zin in heb? Dat ik lui ben? Zijn daar überhaupt medicijnen voor? Uiteindelijk heb ik bedacht dat het aan vitamine B12 moet liggen. Ik ben sinds mijn achttiende vegetarisch, dus ik heb vast vitamine B12 tekort.

 

Ik ben naar de huisarts gegaan en kreeg een formulier om bloed te gaan prikken. Ik kreeg ook vijf kantjes met vragen mee want mijn huisarts vermoedde dat het toch iets tussen de oren was. Uit het bloedonderzoek is niets naar voren gekomen. Alle waardes waren goed. De score van de vragenlijst heeft ook niets opgeleverd. Ik bleek maar twee klachten te hebben: moe en opgeblazen gevoel.

 

Naar de diëtiste

 

Een half jaar eerder heb ik een voedselintolerantie test laten doen. Wat bleek – ik was intolerant voor tientallen producten: melk, kaas, gluten, mandarijnen, kiwi’s, amandelen, paranoten, uien, knoflook, bieten, havermout etc. Een half jaar lang was ik op dieet. Zonder resultaat. De huisarts heeft mij naar een diëtiste doorverwezen want ik eet waarschijnlijk te weinig. Ik heb te veel geëlimineerd zonder iets toe te voegen.

 

De diëtiste wilde als eerste mijn bloeduitslagen zien en wat bleek – de bloeduitslagen waren helemaal niet zo goed zoals de huisarts vertelde. Ik had namelijk de hoogst mogelijke waarde van vitamine B12 in mijn bloed. Zo hoog dat het boven dit getal niet meer wordt gemeten. Dit was niet normaal. Zeker niet voor een vegetariër zonder supplementatie.

 

Bloedziekte

 

De aanname rees dat ik een bloedziekte zou kunnen hebben. In mijn familie hebben mijn vader, zijn moeder en zijn zus leukemie gehad. De kans dat mijn broer en ik ook leukemie ontwikkelen is 66,6%. Dat leek logisch. Hoe vreselijk het ook klinkt, zou ik opgelucht zijn als ik diagnose leukemie zou krijgen want dan zou ik het uiteindelijk begrijpen. Dan zou ik weten waarom ik me zo voel en meer begrip voor mezelf hebben. Ik zou uiteindelijk mild worden voor mezelf in plaats van mij de hele tijd af te kraken.

 

Ik begon mijn zoektocht op internet. Te hoge waarde vitamine B12 oorzaak. Ik zat uren achter de computer en kon niets vinden. Over tekort aan vitamine B12 zijn miljoenen artikelen geschreven maar over te hoge vitamine B12-waarde helemaal niets.

 

Uiteindelijk kwam ik twee artikelen tegen. Het kan niet anders. Het moet leukemie zijn en anders levercirrose of hepatitis.

 

Vitamine B12 geheim

 

Gedurende 1,5 jaar is mijn bloed op onder andere vitamine B12 vier keer getest en de uitslag was telkens hetzelfde. Ik ben naar de hematoloog gestuurd en zij deed nog verdere onderzoeken. Alle bloeduitslagen waren in orde behalve te hoge vitamine B12-waarde. De hematoloog zat met haar handen in het haar en wist het niet. Er is geen uitleg waarom ik zo’n hoge vitamine B12-waarde heb en ze kon mij niet helpen. Ik was terug bij af.

 

Ondertussen heeft de diëtiste mij met allerlei therapieën behandeld om mijn darmen te herstellen en dat werkte goed. Geen opgeblazen gevoel meer, geen buiksensaties maar nog steeds geen energie.

 

Continu ziek

 

Ik was ten einde raad. Behalve vermoeidheid werd ik ook steeds vaker ziek. Oogontsteking elke twee tot drie maanden. Koortslip elke twee weken. Griep – drie keer gedurende vier maanden. Het was overduidelijk dat mijn lichaam geen energie meer had om mijn gezondheid op peil te houden. Toen heb ik besloten om naar het evenement van Tony Robbins te gaan.

 

Ik ben sinds jaren fan van Tony Robbins maar ik ben ook hoogsensitief. Ik kan onder andere niet tegen drukte, harde geluiden en felle lichten. Ik word daar heel moe van. Wanneer ik naar de supermarkt ga dan moet ik daarna gaan liggen en uitrusten. “Het lampje is uit.” zoals mijn man – Luc dat noemt.

 

Unleash the Power Within

 

Het evenement waar ik naartoe wilde, was Unleash the Power Within – iets wat ik heel erg nodig had maar hoe overleef ik dat? Ik heb een half jaar voor het evenement vier dagen in mijn agenda geblokt om te gaan maar zou Tony Robbins echt iets voor mij kunnen doen wat de specialisten niet konden? De twijfel sloeg toe en pas één maand voor het evenement – toen ik weer met griep in bed lag – heb ik het ticket gekocht, de vlucht geboekt en een hotel gevonden.

 

Luc was heel sceptisch. “Ze voeren je daar af.” en “Je moet een week vakantie nemen als je terugkomt om te herstellen.” – zei hij maar ik wilde niet naar Tony Robbins gaan om zwak terug te komen maar om te barsten van energie.

 

Weer ziek voor het vertrek

 

De dag van mijn vertrek naderde en ik werd ziek. Ik had weer griep en lag in bed. Elke spier in mijn lichaam deed pijn, mijn neus zat dicht, ik had koorts en rillingen over mijn hele lichaam. Op woensdag moest ik vertrekken en mijn tas zat vol met Paracetamol, Antigrippine, neusspray, vitamine C en tissues. Behalve de angst dat ik het niet zou trekken vanwege de griep, was ik ook bang om alleen te gaan. Ik heb ruim twintig jaar geen Engels gesproken. Red ik me wel? Kan ik de trein vinden naar het hotel? Pak ik de goede trein? Hoe vind ik mijn hotel dan? Hoe kom ik naar het evenement? Voor mijn vertrek heb ik het schema van de Londense DLR uitgeprint en de Uber app gedownload. Ik ben nog nooit alleen in het buitenland geweest en ik was gewoon bang maar aan de andere kant wist ik ook dat ik het moest doen. Ik moest het doen voor mezelf om te bewijzen dat ik het kan.

 

De reis naar Londen

 

De reis met de trein naar Schiphol ging prima. De vlucht naar Londen ook. Toen ik door de douane heen was, pakte ik mijn telefoon om de Uber te bestellen maar ik had daar een half uur op moeten wachten. Ik was kapot. Alles wat ik wilde, was naar bed gaan en ik had geen half uur om te wachten. De taxi dan, dacht ik en toen zag ik een rij taxi’s voor me staan en ze deden me denken aan Jack Ripper van Sherlock Holmes en ik dacht “Daar stap ik nooit in!” Ik heb me omgedraaid en ben naar DLR gelopen.

 

Bang en trots

 

Ik had een kaartje nodig maar hoe werkt de automaat? Ik moest een zone kiezen en ik had geen idee welke. Snel vond ik wel een kaart met zones. Goed, enkeltje zone 2-3 en klaar. Ik liep naar het perron en de trein arriveerde snel en ik stapte erin. Ik moest één keer overstappen maar de trein stopte ineens eerder en we kregen te horen dat hij niet meer verder ging. Je moest uitstappen. Goed, ik pakte de volgende trein maar ook deze ging niet volgens het schema en ik moest weer overstappen. Ik totaal ben ik drie keer overgestapt maar ik ben wel aangekomen en ik was zo trots op mezelf dat ik het in mijn eentje hebt gedaan. Het hotel zag ik aan de grote verlichte naam en eenmaal op mijn kamer viel ik als een blok in slaap.

 

Dag 1

 

De volgende dag stond ik op 5.30 uur op. Ontbijt om 6:30 uur en de trein om 7:06 uur. Voor 8.00 uur was ik in Excel en ik moest me registreren. In de rij ontmoette ik Carolina – een advocate uit Argentinië die nu in Spanje woont. Heel aardig en vriendelijk en ik had meteen een klik met haar. Helaas hebben we elkaar uit het oog verloren want zij moest voor haar registratie naar de Spaanse stand gaan. Ik vond het heel jammer. Had ik iemand aardigs ontmoet in een vreemd land, ben ik haar weer kwijt en om elkaar te vinden tussen 12.000 mensen was onmogelijk. Na de registratie ben ik naar de lange rij gegaan en stond te wachten om naar binnen te mogen. En raad eens wie ik daar zag? Carolina. We hebben meteen elkaars telefoonnummers uitgewisseld en konden elkaar daarna elke dag weer vinden.

 

De eerste dag begon rond 10.00 uur. We sprongen, dansten, schreeuwden en maakten de power move. Tony vertelde niets wat ik al niet wist, maar hij oefende met ons zodat ik het kon voelen en dat bleek het geheim te zijn. Je hebt niets aan kennis en informatie wanneer je het niet in de praktijk toepast. Ik heb geïmplementeerd wat ik al wist en het verschil was meteen te merken. Als therapeut was ik wel eens machteloos wanneer mijn cliënt dingen wist en begreep maar die toch niet kon voelen. Tony heeft mij geholpen om met het gevoel te beginnen voordat je met de redenering begint wat tegen de regels is maar wel werkt.

 

Firewalk

 

De eerste dag was de firewalk en Tony was ons een paar uur daarop aan het voorbereiden om niet te verbranden. Hij heeft ons gehypnotiseerd om ons zelfvertrouwen te vergroten. Toen zei hij op een gegeven moment dat er altijd een paar mensen zijn die hun voeten wel verbranden omdat ze niet gefocust blijven. Toen dacht ik, dan ben ik vast degene die het overkomt. Ik verbrand mijn voeten en zal niet kunnen deelnemen aan de rest van de dagen. Ik stond op het punt om te vertrekken. Ik moest denken aan de repetitie van mijn koor toen ik 8 was. Onze dirigent was de beste zangers aan het selecteren voor de grote wedstrijd en we moesten met z’n drieën naast elkaar staan driestemmig te zingen. Alleen de besten gingen door. Ik wachtte op mijn beurt en telkens toen ik aan de beurt was, liet ik andere kinderen voor om het moment van de vernedering uit te stellen. Voordat ik naar de repetitie ging die dag, moest ik van mijn moeder een rauw eigeel eten want dat scheen goed voor je stembanden te zijn. Ik geloofde niet dat het zou helpen. Ik was doodsbang. Ik wist zeker dat ik mijn deel niet kon zingen, ik zou de melodie van de andere overnemen, ik zou me laten overschreeuwen. Ik kon het niet. Toen ik één van de laatsten was, ben ik naar huis gegaan. Opgeven was beter dan te laten zien dat ik niet goed genoeg was.

 

De firewalk was ook zo’n beproeving. We moesten de schoenen uitdoen en de pijpen van de broek oprollen. Je moest al je spullen in de hal achterlaten en de menigte volgen. We liepen de hal uit de gang in en de vloer voelde in een keer warm. Ik dacht: Oh nee, daar heb je die hete kolen al maar dat bleek alleen de vloerverwarming te zijn. Vervolgens zijn we naar een andere hal gegaan waar we stonden te wachten om naar buiten te mogen. We stonden daar te dansen en te zingen. Op een gegeven moment gingen de deuren open en we stroomden naar buiten op blote voeten en zonder jassen. Het was 5 graden en voor mijn gevoel moesten we een paar honderd meter lopen. Het ruwe asfalt deed pijn aan mijn voeten en ik had het zo koud dat ik helemaal trilde en mijn voeten voelde ik op een gegeven moment helemaal niet meer. We kwamen aan bij de plek van de firewalk en stonden in de rij te wachten. Je zag de brandende kolen, je rook het en je voelde de warmte.

 

We moesten onze power move blijven oefenen, ons in de peak state brengen, niet naar beneden kijken en ‘cool moss’ blijven roepen terwijl we over de hete kolen liepen. Één vrijwilliger stond aan het begin van de firewalk plek en moest je helpen om in de peak state te blijven en de twee vrijwilligers aan het einde hielden je vast om je voeten af te spoelen met koud water uit de slang. We stonden in de rij en bleven de power moves oefenen en riepen telkens YES YES YES. Toen ik aan de beurt was, zag de eerste vrijwilliger mijn power move en zei “You are ready” en ik liep zelfverzekerd over de hete kolen ik voelde helemaal niets. Ik voelde geen hete kolen, ik voelde geen koud water, ik was letterlijk gehypnotiseerd. Een andere keer zou ik zeker ziek zijn geworden na zo’n ervaring maar deze dag, was mijn griep in een keer over. Om 23.30 uur was ik pas in mijn hotel en de volgende dag begon weer om 6.00 uur.

 

Dag 2

 

De tweede dag kwam iedereen zo trots als een pauw. Hoe kun je jezelf nu wijsmaken dat je iets niet kunt wanneer je over hete kolen hebt gelopen? We barstten van energie en sprongen weer, dansten, schreeuwden, mediteerden, knuffelden met vreemde mensen en iedereen was zo vrij als een vogel. Dit was een feest zonder alcohol en drugs en toch durfde iedereen zichzelf te zijn en had geen remmen. Ik had inmiddels twee hele lange dagen en twee hele korte nachten achter de rug, geen stem meer en spierpijn op plekken waarvan ik niet eens wist dat ze bestonden en toch zei de chauffeur van de Uber tegen mij “You look fresh”. Terug in het hotel zag ik voor het eerst sinds lange tijd weer kleur in mijn gezicht. De energie was terug en ik voelde die letterlijk stromen.

 

Dag 3

 

Dag drie was de transformatie dag en ik kon niet stoppen met bewegen. Toen ik op het perron op de trein stond te wachten, was ik aan het dansen en neuriën en één van de wachtenden vroeg aan mij “Are you here for Tony Robbins?” “Yes” antwoordde ik “Is it so obvious?” Ik barstte van energie. Ik begrijp nu waarom de kinderen langzamerhand hun levensenergie verliezen. Ze worden verteld om stil te zitten, niet te bewegen en alleen te luisteren. We vermoorden zelf de energie in ons.

 

Deze dag leerde je hoe de verhalen die je jezelf vertelt je leven beïnvloeden. Mijn verhaal was dat ik moe en hoogsensitief was en geen energie had. Ik heb drie dagen van ruim 14 uur elke zitten springen, dansen en zingen met 12.000 andere mensen, het was een herrie, een oorverdovend geluid en lichten als in een discotheek en ik heb niet één keer hoofdpijn gehad. Ik was niet moe. Ik heb juist veel energie gekregen. Ik kan mezelf dit verhaal niet meer vertellen. Ik heb bewezen dat ik krijg waar ik me op focus.

 

Dag 4

 

Dag vier ging over je lichamelijke gezondheid. Wat is gezondheid? Er is daar geen goede definitie voor. Normaal gesproken betekent gezond zijn niet ziek zijn. Dat zou betekenen dat wanneer je geen ziektes hebt, dan ben je gezond. Maar hoe vaak voel je je niet lekker terwijl je niet ziek bent. Gezondheid is niet gebrek aan ziekte. Echte gezondheid is energie.

 

Deze dag leerden we hoe we energie kunnen creëren want energie komt niet van buitenaf. Je levensenergie moet je zelf opwekken. De eerste stap is de juiste ademhaling. Je cellen hebben zuurstof nodig en de meesten van ons ademen verkeerd. Daardoor krijg je tot 50% minder zuurstof binnen. Nu weet ik hoe ik op de juiste manier moet ademen en welke oefeningen ik moet doen. Voor zover ik kan, zet ik mijn wekker nu om het uur om deze oefeningen te doen.

 

De volgende stap is beweging. Niet één keer per week, niet één keer per dag maar één keer per uur. Een paar minuten intensief bewegen zodat je bloed weer lekker gaat stromen en je voldoende zuurstof binnenkrijgt. ‘s Ochtends mediteren. Dankbaar zijn voor wat je al hebt, trots zijn op wat je hebt bereikt en je je toekomst van je dromen voorstellen. Je zal krijgen waar je je op focust.

 

het einde

 

De laatste dag voelde ik het verdriet opkomen want het was het einde van dit prachtige avontuur. Gelukkig wist ik het gevoel van kwijtraken kunnen omzetten in het gevoel van dankbaarheid. Ik heb niets verloren. Ik heb alleen heel veel gewonnen en wanneer je dankbaar bent, kun je niet verdrietig zijn. Ik heb mijn stemming in no time omgezet. Dat is precies wat je bij Tony Robbins leert. De baas te zijn over je emoties en je omstandigheden zullen je stemming niet meer bepalen. Jij bent regisseur van je leven. Jij bepaalt. Jij besluit. Jij kiest.

Lees ook:

Hoe krijg je meer energie bij vermoeidheid?

 

Vragen?

 

Ik ben dol op vragen, dus stel ze gerust als reactie op dit artikel. Wil je meer weten of een afspraak maken voor een intakegesprek. Bel 06-20592011 of mail naar info@dpssimply

Maak een afspraak

Neem contact met mij op en maak een afspraak voor een vrijblijvend intakegesprek. Het intakegesprek duurt 60 minuten en kost € 95,00. De meeste zorgverzekeraars vergoeden het vanuit de aanvullende zorgverzekering.

Bel 06-20 59 20 11 of mail naar info@dpssimply.nl 

Ik ben Dagmara Peters – psychosociaal therapeut, coach persoonlijke ontwikkeling en trainer communicatie. Ik help hardwerkende professionals met emotionele problemen, zoals stress, onzekerheid en burn-out om weer grip te krijgen op hun leven. Want als je geen grip hebt op je leven, dan leef je niet, dan word je geleefd.

Ik geloof dat je niet altijd invloed hebt op wat er om je heen gebeurt maar je hebt wel altijd invloed hoe je erop reageert. Ik kan je helpen om regisseur te worden van je leven in plaats van alleen een rol in andermans leven te spelen.

Neem dus contact met mij op en zet de eerste stap naar meer grip op je leven. 

Maak een afspraak voor een intakegesprek.